Bite, gwałcone, głodzone, indoktrynowane, zmuszane do niewolniczej pracy, żebrania, prostytucji. Tak wyglądało ich dzieciństwo i młodość w okrutnej sekcie Dzieci Boga.
Dziewczyny znikąd i niczyje. Bez dzieciństwa, domu, rodziny. Przenoszone z kraju do kraju, z kontynentu na kontynent...
Juliana, Kristina i Celeste urodziły się i wychowały w nieludzkiej religijnej sekcie Dzieci Boga. Całe ich życie było podporządkowane bezwzględnym prawom przywódcy - proroka. On decydował o ich losach, chcąc doprowadzić do całkowitej destrukcji osobowości. Okrutnie karał każdy przejaw buntu. Ich codzienność to niewolnicza praca, żebranie na ulicach. Miały zaledwie po kilka lat, gdy były zmuszane do prostytucji, udziału w orgiach i molestowane przez mężczyzn, którzy mogliby być ich dziadkami. Wszystko w imię miłości do Chrystusa...
Jak zdołały wyrwać się z tego piekła? I zachować własne ja, godność, wiarę i nadzieję.
Opisały to wszystko w szokującej autobiografii, jak przeżyły i jak uciekły. A tragiczne konsekwencje zniewolenia: od anoreksji, przez depresję, narkomanię, po samobójstwa. I jak uczyły się żyć na nowo dzięki wspólnej sile i odwadze.

Znakomicie napisana, obalająca rozpowszechnione mity historia zbrojnych wypraw, mających na celu odzyskanie chrześcijańskich ziem zagrabionych przez muzułmanów. Wyprawy krzyżowe należą do najbardziej zafałszowanych i źle rozumianych wydarzeń w historii Kościoła. Ich obraz w masowej, ukształtowanej przez media, książki i filmy, wyobraźni jest przesycony ciemnymi barwami, a odpowiedzialność za krucjaty należy do standardowego katalogu oskarżeń wobec Kościoła.